Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008






ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ


επιχείρησις Ιουδίθ


Η ομάδα πείρα(γ)μα παρουσιάζει από 3 Νοεμβρίου 2008 έως 10 Φλεβάρη 2009 στο θέατρο ''Αργώ'' http://www.argotheater.com/index.php(Ελευσινίων 15 Μεταξουργείο , στάση Μετρό Μεταξουργείο ) κάθε Δευτέρα και Τρίτη την παράσταση

''επιχείρησις Ιουδίθ''

του Περικλή Κοροβέση

Σκηνοθεσία : Θόδωρος Κυριακός

Μουσική σύνθεση : Νίκος Γιούσεφ

Σκηνικά-Κοστούμια : Ανθή Σοφοκλέους

Χορογραφία-Επιμέλεια κίνησης : Μυρτώ Παπαδοπούλου

φωτογραφία : Αθανασία Παστρικού

παίζουν οι ηθοποιοί

ΙΟΥΔΙΘ : Βίβιαν Κραββαρίτη

ΜΑΡΙΑ : Ειρήνη Μελά

ΝΤΙΚ : Γιώργος Μοσκιού

ΝΙΚΟΣ : Γιάννης Καρούνης

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008


Μελαψές φυλές
κοντοπόδαρες
σειληνοί του κράτους
που ξερνάει και να τους
τσιφτετέλληνες
Με γονείς ληστές
των συντρόφων τους θήτες
για μνηστήρα οι αλήτες
τώρα διοικητές
κράτος ασυστόλων
και πεσμένων κώλων
κωλοέλληνες
Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβει απάτη
που φτάνει στο γνωστό αγριορωμιό
στο Datsun μιας φυλής που ζει φευγάτη, ναι
απ' ότι ελληνικό στον κόσμο αυτό, ναι
Κωλοέλληνες κωλοέλληνες
Κωλοέλληνες μασκαρλίκια ιδές
στο άλφα της αξίας, της αρχής της βίας, λουτροκαμπινές
τιμωρός καιρός, πέντε αιώνες δύσης εθνικής θα ζήσεις από δώ και μπρος
με αγγλικές αλφαβήτες, μαλλιαροί μου Ελλαδίτες, θλιβερές μου πορδές
Πνεύμα αλήτικο, ελλαδίτικο
σε Μικρά Ασία, Κύπρο Λευκωσία, Βόρειο Ήπειρο
δεν ακούει κανείς
στο χειρότερο του ελληνισμού κομμάτι
στην Ελλάδα ζει
Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα
την θάλασσα, την πόλη, το ιερό
πλημμύρισε σκουλήκια η μητέρα, ναι
το ρόδο καταγής βγάζει καπνό
Δεν υπάρχει Ελπίς
στην Ελλάδα ζεις
Σκαλιστές σκιές, μακρυχέρηδες
με το φώς σπασμένο, κρατικοποιημένο
αγριέλληνες
αλλά εκεί στην ξένη
στην οθόνη σκυμμένοι
θεϊκά δεμένοι με την οικουμένη
στους απέναντι τόπους
φωτοκολλημένοι απ' τον εδώ ουρανό τους
Εδώ, εδώ θα ζούμε καταρρεύσεις
ο έξω Ελληνισμός θα προχωρεί
και φως και μουσική μιας άλλης σκέψης, ναι
στη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί
στους πανέλληνες στους πανέλληνες
Σαββόπουλος

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

ΕΡΤ ΑΕ



Η ΕΡΤ αποφάσισε την διακοπή των εκπομπών του Στέλιου Κούλογλου ‘’ρεπορτάζ χωρίς σύνορα’’ και ‘’θεματική βραδιά’’ προφανώς γιατί εμπόδιζε την ποιοτική στροφή του καναλιού.
Μετά την ποιοτική αναβάθμιση του καναλιού από την Άννα Δρούζα τα τελευταία χρόνια όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε πως επικοινωνεί κανείς με εξωγηίνους , να θεραπευτούμε από τον καρκίνο , και να ενημερωθούμε από πολλούς σκοταδιστές καλόγερους και θεολόγους για τα δεινά που μας περιμένουν πέρασαμε στις εθνικές γιορτές του Μαίου με εθνικούς ήρωες τον Ρουβά και την Καλομοίρα.
Σ αυτό το κλίμα αναβάθμισης η κρατική τηλεόραση δεν μπορούσε να εκπέμπει εκπομπές του τύπου ‘’η γενιά των 700 ευρώ’’.Χαλάει το προφίλ.Πέφτει το επίπεδο.
Άλλωστε τι δουλειά έχει ο δημοσιογράφος σήμερα να ασχολείται με την έρευνα;Τι δουλεά έχει τώρα να σκαλίζει την πορεία των κινέζων απο τον Μάο στους Ολυμπιακούς αγώνες;Φροντίζουν άλλοι αξιόλογοι δημοσιογράφοι να περιορίζονται στο αναβολικό ιδεώδες και να μας ενημερώνουν , τι τον θέλουμε τον Κούλογλου τώρα;
Για τα παράπανω ο Κούλογλου απάντησε στον γένικο διευθύντη τηλεόρασης της ΕΡΤ Δημήτρη Γοντίκα ;
"Από διάφορες πηγές μέσα στην ΕΡΤ μαθαίνω ότι η εταιρεία δεν θα ανανεώσει την συνεργασία μαζί μου για την ερχόμενη τηλεοπτική χρονιά. Αυτό μου προκαλεί έκπληξη, καθώς είναι γενικώς αποδεκτό ότι και οι δύο εκπομπές που παρουσιάζω δεν υστερούν σε ποιότητα των υπόλοιπων του σταθμού. Από οικονομικής πλευράς είναι αποδοτικές, λόγω των πολλών διαφημίσεων (έφτασα να έχω φέτος 16 λεπτά διαφημιστικά σποτ μέσα σε μια ώρα), ενώ και από πλευράς θεαματικότητας (5% Μέσος όρος το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα και 4,1% η Θεματική Βραδιά, φέτος) ξεπερνούν κατά πολύ τον μέσο όρο της ΕΤ-1.Ως αιτία για τη διακοπή της συνεργασίας αναφέρεται το περιεχόμενο των εκπομπών μου και ειδικότερα το γεγονός ότι προγραμμάτισα την προβολή της έρευνας για την γενιά των 700 ευρώ και την ακρίβεια, παρ' ότι η διοίκηση μου ζήτησε να τη ματαιώσω. Επειδή σε εκπομπές όπως αυτές που παρουσιάζω ο προγραμματισμός (ταξίδια, ντοκιμαντέρ κ.λπ.) ξεκινάει από τον Ιούνιο, θα ήθελα να με ενημερώσετε το συντομότερο δυνατόν αν θα συνεχισθεί ή όχι η συνεργασία μας".... ..."Εδώ και ένα μήνα, περίπου, μάταια προσπαθώ να εξασφαλίσω μια επιστολή από την ΕΡΤ, ώστε να βγάλω δημοσιογραφική βίζα για την Κίνα. Μόλις χθες με ειδοποιήσατε, μέσω του κ. Αναστασόπουλου, ότι η διοίκηση δεν θέλει να προβάλω εκπομπή για την Κίνα. Για το ντοκιμαντέρ «Από τον Μάο στους Ολυμπιακούς Αγώνες» έχουν γίνει ήδη όλες οι προετοιμασίες (εισιτήρια, διαμονή και εταιρεία παραγωγής στο Πεκίνο), έχει συλλεχθεί αρχειακό υλικό, καθώς έχουν γίνει ήδη συνεντεύξεις, όπως με τη βιογράφο του Μάο. Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχουν «πολιτικοί λόγοι» για την άρνησή σας, θέλω να ελπίζω ότι πρόκειται για παρεξήγηση και σας ζητάω να με διευκολύνετε, γιατί χωρίς δημοσιογραφική βίζα η έρευνα στην Κίνα γίνεται δυσκολότερη".
Η βίζα βέβαια δεν ήρθε ποτέ για ευνόητους λόγους αν και ο Ρουσόπουλος διαβεβαίωσε πως δεν έχει άκουσει να συντρέχουν πολιτικοί λόγοι και ηρεμήσαμε.
Γι αυτή την νέα μορφή που παίρνει η λογοκρίσια άρχισε η σύλλογη υπογραφών στο
http://www.petitiononline.com/firepang/

Ζήταμε την απομάκρυνση του Παναγόπουλου απ την Διοίκηση της ΕΡΤ.
Αλλοιώς ας αναφωνήσωμεν όλοι μαζί
ΖΗΤΩ Η ΥΕΝΕΔ

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

KINA


Ενα τρίχρονο κοριτσάκι επέζησε του καταστροφικού σεισμού στην Κίνα, αφού παρέμεινε 40 ώρες κάτω από τα πτώματα των γονιών του και από τόνους ερειπίων, μετέδωσε το πρακτορείο Νέα Κίνα.
Η οικογένεια ζούσε στην περιοχή Μπεϊτσουάν της επαρχίας Σιτσουάν, περίπου 90 χιλιόμετρα από το επίκεντρο του σεισμού.
Το παιδί φέρει σοβαρά τραύματα στα πόδια. Εντοπίστηκε το πρωί της Τρίτης, αλλά η επιχείρηση διάσωσής του διήρκεσε σχεδόν μια ημέρα γιατί τα συνεργεία προχωρούσαν αργά από το φόβο μην επιδεινωθεί η κατάστασή του.
Η μικρή την ώρα που τη μετέφεραν στο νοσοκομείο είχε τις αισθήσεις της και μάλιστα μιλούσε στους διασώστες.
Στην περιοχή αυτή με τους 160.000 κατοίκους, ο αριθμός των νεκρών φτάνει τις 3.000-5.000 και των τραυματιών τις δέκα χιλιάδες.
Τραγωδία δίχως όρια
Μια τραγωδία δίχως όρια αποκάλυψε η επαύριον του σεισμού των 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που συγκλόνισε τη νοτιοδυτική επαρχία Σιτσουάν της Κίνας, καθώς ο απολογισμός των νεκρών αυξάνεται διαρκώς.
Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης οι νεκροί είχαν φτάσει το βράδυ της Τρίτης τις 13.000, ενώ περισσότεροι από 19.000 άνθρωποι βρίσκονταν εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια κτιρίων που κατέρρευσαν στη Μιανγιάνγκ, μία από τις πληγείσες πόλεις.
Αγνωστος παραμένει και ο αριθμός των νεκρών παιδιών στην περιοχή καθώς πολλές σχολικές κτιριακές εγκαταστάσεις κατέρρευσαν καταπλακώνοντας μαθητές.
Αγνοούμενοι
Περί τα 60.000 άτομα έχουν χαρακτηριστεί ως αγνοούμενοι, ωστόσο, ο αριθμός αυτός ενδέχεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο, καθώς οι καταστροφές δυσχεραίνουν την επικοινωνία και μια πιο ρεαλιστική καταγραφή των επιζώντων.
Ολόκληρα χωριά και οι πόλεις κοντά στο επίκεντρο του σεισμού έχουν ισοπεδωθεί, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Γινγκξιού των 12.000 κατοίκων, όπου σύμφωνα με πληροφορίες ως τώρα έχουν βρεθεί μονάχα 2.000 άνθρωποι ζωντανοί.
Εντονοι φόβοι εκφράζονται ύστερα από τον κύριο σεισμό και τους ισχυρούς μετασεισμούς για τα φράγματα του ποταμού Γιανγκτσέ, που προστατεύουν εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι ζουν στην επαρχία.
Περισσότεροι από 50.000 στρατιώτες συνδράμουν τις επιχειρήσεις των σωστικών συνεργείων προσπαθώντας να ανοίξουν τους δρόμους προς τις αποκλεισμένες από τις κατολισθήσεις περιοχές, στις οποίες εστάλησαν ακόμη και αλεξιπτωτιστές διασώστες.
Προσφορές βοήθειας από ολόκληρο τον κόσμο καταφθάνουν στην περιοχή, ωστόσο, τα συνεργεία διάσωσης πραγματοποιούν αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο για τον εντοπισμό επιζώντων κάτω από τα συντρίμμια.
Υποτίμησαν τον κίνδυνο
Τα κτήρια στην επαρχία Σιτσουάν ήταν κατασκευασμένα για να αντέξουν στο ένα πέμπτο της ισχύος του σεισμού που έπληξε την περιοχή, σύμφωνα με τον Χονγκ Χαό, πολιτικό μηχανικό στο Πανεπιστήμιο Περθ της δυτικής Αυστραλίας. «Ο σεισμικός κώδικας για την περιοχή υποτίμησε ουσιαστικά τη δύναμη σεισμού», αναφέρει στην επιστημονική επιθεώρηση New Scientist.
Οι αρμόδιοι φορείς είχαν κατατάξει τη νοτιοδυτική κινεζική επαρχία στην κατηγορία 7 της κλίμακας Μερκάλι. Ο σεισμός της Δευτέρας θα ταξινομούνταν στην κλίμακα Μερκάλι στην κατηγορία 10 ή 11. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η ενέργεια που απελευθερώθηκε στο επίκεντρο του σεισμού ήταν ισοδύναμη με 300 έως 400 ατομικές βόμβες όπως αυτήν που έπεσε στη Χιροσίμα.

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

Πάρτε το ΔΙΚ.ΑΝ.Ο.





Εδώ και τέσσερεις μήνες με κόπο , χρόνο , συνελεύσεις , διάθεση , κέφι , όρεξη , δημιουργήθηκε το πρώτο Θεατρικό ΔΙΚτυο ΑΝεξάρτητων Ομάδων (ΔΙΚ.ΑΝ.Ο.).Το δίκτυο αριθμεί 49 μέλη μέχρι τώρα και φιλοδοξεί να έρθουν ακόμα περισσότερες ομάδες-μέλη , ακόμα περισσότερη συμμέτοχη στην συλλογικότητα.
Το ΔΙΚ.ΑΝ.Ο. ολοκληρώνει τις θεματικές του συναντήσεις μέσα στον Μάιο και γίνεται σωματείο με σκόπο την καλλιτεχνική επικοινωνία των θεατρικών ομάδων που δρουν στην Ελλάδα κάθως και την διεκδίκηση απο την πολιτεία και τους φορείς ό,τι δικαιούται ένα συνεχώς αυξανόμενο ρεύμα που έδω και χρόνια πρωταγωνιστεί στις θεατρικές σκηνές.
Οι όμαδες σήμερα έχουν αναμφισβήτητα μια πρωταρχική θέση στις προτιμήσεις του θεατρόφιλου κοινού και κυρίως των νέων ανθρώπων.
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας δικτύωσης των όμαδων το ΔΙΚ.ΑΝ.Ο. διοργανώνει στις 6 , 7 και 8 Ιουνίου το πρώτο φεστιβάλ θεατρικών ομάδων στο bios.Ένα καλλιτεχνικό τριήμερο με 17 παραστάσεις.Στις παραστάσεις θα υπάρχει και παράλληλη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα.
Επίσης προτίθεται να διεκδικήσει από την πολιτεία χώρο ικανό να στεγάσει τις άστεγες ομάδες , κάθως επίσης αλλάγη του καθεστώτος που εμποδίζει την φοίτηση στις δραματικές σχόλες των κωφών.

Θεατρικό ΔΙΚ.ΑΝ.Ο.
Γίνε μέλος του Δικτύου Ανεξάρτητων Θεατρικών Ομάδων!
Το Θεατρικό Δίκτυο Ανεξάρτητων Ομάδων (ΔΙΚ.ΑΝ.Ο.) είναι ένα δίκτυο αλληλοϋποστήριξης ομάδων που ασχολούνται με το θέατρο, το χοροθέατρο, το κουκλοθέατρο, το θέατρο σκιών κ.λπ. και οι οποίες κατά κύριο λόγο δρουν στην Ελλάδα. Λειτουργεί σε βάση συλλογική και στοχεύει στη συνάντηση, συνομιλία, συνεργασία, ανταλλαγή σε υλικοτεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο μεταξύ των μελών του, καθώς και σε συντονισμένες κρούσεις και διεκδικήσεις του Δικτύου απέναντι σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Βασική αρχή της πρωτοβουλίας είναι η υπεράσπιση της διαφορετικότητας και της πολυμορφίας της καλλιτεχνικής έκφρασης καθώς και η αυτοοργάνωση πέρα από μεσάζοντες, κομματικές, ιδεολογικές δεσμεύσεις και επιβολές.
Οι ομάδες που θέλουν να γίνουν μέλη του Δικτύου, αλλά και ανεξάρτητοι καλλιτέχνες που επιθυμούν τη στήριξη των ανεξάρτητων θεατρικών ομάδων, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν ηλεκτρονικά στη διεύθυνση: mitroo@dikano.net για αναλυτικές πληροφορίες.
καθώς και στο http://www.dikano.net/

Κυριακή 4 Μαΐου 2008

ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑ

Ο ήλιος στην δύση του στον Ταύγετο , πίσω απ το λιμάνι της Ελιάς

Πορεία στο φαράγγι του λάρνακα στους Μολάους


Στο Παλιόκαστρο πάνω απ το χωριό Παπαδιάνικα , σε σαράντα λεπτά ανάβασης γίνεσαι ο βασιλιάς του κάμπου


Μετά την βροχή
Στο γραφικό λιμάνι της Ελιάς

Στο χωριό Πάκια

Διαμαρτυρία κατοίκων στην παραλία της Πούντας απέναντι απο την Ελαφόνησο για την μη εγκατάσταση εργοστασίου ηλεκτρικής ενέργειας σε μια ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς περιοχής χαρακτηρισμένης NATURA.
Περιφορά επιταφείου στο κάστρο της Μονεμβασιάς




























Σάββατο 19 Απριλίου 2008

ΑΡΗΣ ΡΕΤΣΟΣ ''ΑΙΜΑ ΚΑΚΟ'' από το βιβλίο ''Μια εποχή στην Κόλαση'' του Ρεμπώ

http://www.youtube.com/watch?v=tgHD7_-gsEs&feature=related

Την Τρίτη το ''Πορεία'' γέμισε.Προσμονή για έναν ηθοποιό μοναχικό , δημιουργικό , ασυμβίβαστο.Μια παράσταση που σε ταξιδεύει.Το ταλέντο να δημιουργείς τέτοιες παραστάσεις μόνος και να καταφέρνεις να επιβάλλεις την διαφορετικότητα στο θέατρο σήμερα είναι σπουδαίο και άξιο.Δεν δικαιολογεί βέβαια σε καμία περίπτωση την απαξιώση και την αλαζονία.Και αυτό γιατί κατά την διάρκεια της κοινωνίας με τον καλλιτέχνη δεν δικαιούται εκείνος να σταματά την παράσταση επειδή κάποιος τόλμησε να βήξει , να χλευάστει γι αυτό και να ακούσει την φράση καθηγητή μαθηματικών Γυμνασίου ''όποιος θέλει να βήξει να περάσει έξω''. Κρίμα να καταντά κάνεις στην ελιτ.Ας είναι.

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΟΡΙΖΟΥΝ

http://www.youtube.com/watch?v=MRlJvMIC1kg





http://www.youtube.com/watch?v=BPfikm5bukk&feature=related





http://www.youtube.com/watch?v=GM-yYBJymAk&feature=related



''Κρυφτήκανε οι ποιητές μέσα στα όνειρα τους , και οι τσαρλατάνοι πίστεψαν πως ήρθε η σειρά τους.''

Μακρινά Ξαδέρφια.



Συχνά λέμε πως οι πνευματικοί άνθρωποι είτε έχουν μείνει στο περιθώριο τους , είτε ανήκουν πια σε μια ελιτ.Για τον Περικλή Κοροβέση δεν ισχύει τίποτα απ' τα παραπάνω.Ποιητής , Συγγραφέας , Δημοσιογράφος , πάντα παρών.

Ο Περικλής Κοροβέσης γεννήθηκε το 1941 στο Αργοστόλι. Σπούδασε θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Roland Barthes και παρακολούθησε μαθήματα με τον P. Vidal Naquet στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε ενεργά στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της Αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί χούντας. Το πρώτο του βιβλίο, "Ανθρωποφύλακες" (1969), μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Εκτός από πεζά, έχει γράψει θέατρο, παιδικά και, τελευταία, ποίηση. Παράλληλα με τη συγγραφική του δραστηριότητα, διατηρεί μόνιμες στήλες στην Ελευθεροτυπία και στην Εποχή. Έργα του: "Ανθρωποφύλακες" (μαρτυρία), Στοκχόλμη 1969 "Κοινός τόπος" (κείμενα), 1976 "Περιγραφή AGCTTGA+TCGAACT" (Είκοσι πέντε κείμενα του Π. Κοροβέση, Δεκατρείς ζωγραφιές του Χρόνη Μπότσογλου), 1980 "Γύρω από το νησί η θάλασσα" (μυθιστόρημα), 1982 "Η συνέλευση των ζώων" (μουσικό παραμύθι-μουσική Γ. Κουρουπού), 1983 "Ο Γιαννάκης και η Μαρδίτσα" (παραμύθι), με εικονογράφηση Κ. Δίγκα, 1986 "Ατάμ Αλ' Ακ" (μουσικό παιδικό θέατρο-μουσική Π. Περράκη) 1987 "Τango Bar" (θεατρικό), 1988 "Εμπορία ειδήσεων" (άρθρα 78-90), 1990 "Επιχείρησις Ιουδίθ" (θεατρικό), 1992 "Γυναίκες ευσεβείς του πάθους" (μυθιστορήματα), 1995 "Μ' εξακόσιες λέξεις" (συλλογή κειμένων), 1996"Νοσταλγία μνήμης" (αφήγημα), 1999 κ.ά.


Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος,
που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός,
καθώς εχιόνιζε απ' το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας,
κι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες,

εκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου
και μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό,
που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε
μα όλος ο κόπος τ' ουρανού,
όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα
πρωί στα πόδια του βουνού,

τώρα, σαν από στεναγμό θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει,

τώρα, η αγωνία σκυφτή με χέρια κοκαλιάρικα,
πιάνει και σβήνει ένα-ένα τα λουλούδια επάνω της,μες στις χαράδρες όπου τα νερά σταμάτησαν
από λιμό χαράς κοίτουνται τα τραγούδια
βράχοι καλόγεροι με κρύα μαλλιά
κόβουνε σιωπηλοί της ερημιάς τον άρτο.

Χειμώνας μπαίνει ως το μυαλό.
Κάτι κακό θ' ανάψει. Αγριέυει η τρίχα του αλογόβουνου,
τα όρνια μοιράζονται ψηλά τις ψύχες τ' ουρανού.

Οδυσσέας Ελύτης

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ

Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ' αμπέλια του,σφίγγει τα δόντια. Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.O δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.Mαρμάρωσαν τα δέντρα, τα ποτάμια κ' οι φωνές μες στον ασβέστη του ήλιου.H ρίζα σκοντάφτει στο μάρμαρο. Tα σκονισμένα σκοίνα.Tο μουλάρι κι ο βράχος. Λαχανιάζουν. Δεν υπάρχει νερό.Όλοι διψάνε. Xρόνια τώρα. Όλοι μασάνε μια μπουκιά ουρανό πάνου απ' την πίκρα τους.Tα μάτια τους είναι κόκκινα απ' την αγρύπνια,μια βαθειά χαρακιά σφηνωμένη ανάμεσα στα φρύδια τουςσαν ένα κυπαρίσσι ανάμεσα σε δυο βουνά το λιόγερμα.

Tο χέρι τους είναι κολλημένο στο ντουφέκιτο ντουφέκι είναι συνέχεια του χεριού τους το χέρι τους είναι συνέχεια της ψυχής τους -έχουν στα χείλια τους απάνου το θυμό κ' έχουνε τον καημό βαθιά-βαθιά στα μάτια τουςσαν ένα αστέρι σε μια γούβα αλάτι.Όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμοόταν χαμογελάνε, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τ' άγρια γενεια τουςόταν κοιμούνται, δώδεκα άστρα πέφτουν απ' τις άδειες τσέπες τουςόταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα.Tόσα χρόνια όλοι πεινάνε, όλοι διψάνε, όλοι σκοτώνονταιπολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα,έφαγε η κάψα τα χωράφια τους κ' η αρμύρα πότισε τα σπίτια τουςο αγέρας έρριξε τις πόρτες τους και τις λίγες πασχαλιές της πλατείαςαπό τις τρύπες του πανωφοριού τους μπαινοβγαίνει ο θάνατοςη γλώσσα τους είναι στυφή σαν το κυπαρισσόμηλοπέθαναν τα σκυλιά τους τυλιγμένα στον ίσκιο τουςη βροχή χτυπάει στα κόκκαλά τους.Πάνου στα καραούλια πετρωμένοι καπνίζουν τη σβουνιά και τη νύχτα βιγλίζοντας το μανιασμένο πέλαγο όπου βούλιαξετο σπασμένο κατάρτι του φεγγαριού.Tο ψωμί σώθηκε, τα βόλια σώθηκαν,γεμίζουν τώρα τα κανόνια τους μόνο με την καρδιά τους.
Tόσα χρόνια πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα όλοι πεινάνε, όλοι σκοτώνονται και κανένας δεν πέθανε -πάνου στα καραούλια λάμπουνε τα μάτια τους,μια μεγάλη σημαία, μια μεγάλη φωτιά κατακόκκινηκαι κάθε αυγή χιλιάδες περιστέρια φεύγουν απ' τα χέρια τουςγια τις τέσσερις πόρτες του ορίζοντα.

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία,ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Στα Γιάννενα


Όταν το φως παντρεύεται με το νερό δεν μπορεί παρά να σου δώσει μια τέτοια ανάκλαση.Το μεγαλείο δεν βρίσκεται στην στιγμή αλλά μέσα στο χρόνο , αιώνες η ανάκλαση δίνει την εικόνα , απλά την στιγμή που κάποιος θα την ανταμώσει δεν είναι τίποτα άλλο απο μια εικόνα που έρχεται απο το μακρινό μέλλον γίνεται παρόν , κοινωνείς , και φεύγει αμέσως στο παρελθόν.Η άνακλαση όμως θα μείνει εκεί να συστέλει τις κόρες των ματιών και να ανοιγοκλείνει τα διαφράγματα των μηχανών με ταχύτητες που κάποιος ορίζει.

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

ΑΝΟΙΞΗ

και ξαφνικά χιλιάδες απο μας στους δρόμους διεκδικώντας επίμονα το καλύτερο.Με βαθειά κατανοήση στο αδύνατο αλλά με αποστροφή στο αδύναμο.Και η τέχνη παρούσα όσο και αν προσπαθούν να την κρύψουν , στους τοίχους με τα σπρευ και τα κυνηγημένα παιδιά , στον πεζόδρομο κάτω απ την Ακρόπολη τις Κυριακές , σε θεάτρα σκιών στις γειτονιές , στα υπαίθρια βιβλιοπωλία , στα Δευτερότριτα.Καλή και ηλιόλουστη Άνοιξη λοιπόν